ΤΟΜΠΙ

Τόμπι

Ήμουν 11 ετών όταν είπα στους γονείς μου ότι ήθελα μια γάτα για κατοικίδιο. Οι γονείς μου συμφώνησαν γιατί ήμουν πάντα ένα υπεύθυνο παιδί και ήξεραν ότι θα φροντίζω και θα προσέχω το κατοικίδιο μου. Ένα Σάββατο πρωί πήγαμε στο καταφύγιο ζώων της περιοχής μας. Κοίταζα τριγύρω και είδα μια χνουδωτή μπαλίτσα που έπαιζε μόνη της. Από το καταφύγιο μας είπαν ότι σε είχαν βρει πριν ένα μήνα πεταμένο στα σκουπίδια σε κακά χάλια. Ήσουν δεν ήσουν τριών μηνών. Κοίταξα τους γονείς μου και κατάλαβαν αμέσως. Σε υιοθετήσαμε άμεσα.
Στον δρόμο για το σπίτι σε ονόμασα Τόμπι. Οι πρώτες ημέρες στο σπίτι ήταν ημέρες προσαρμογής. Θυμάμαι είχες αργήσει να εγκλιματιστείς. Είχες πάει Απ ‘ευθείας κάτω από το κομοδίνο στο δωμάτιο μου και δεν έβγαινες έξω ούτε για να φας. Ήσουν τρομοκρατημένος. Σιγά σιγά άρχισες να παίρνεις θάρρος. Την πρώτη φορά που ανέβηκες στο κρεβάτι μου έμεινα τελείως ακίνητος και κράτησα μέχρι και την αναπνοή μου, μην τυχόν και τρομάξεις. Με πλησίασες διστακτικά και μύρισες το χέρι μου. Δειλά δειλά σε χάιδεψα πολύ απαλά και τότε έβαλες το κεφαλάκι σου στην παλάμη μου για χάδια. Από εκείνη την στιγμή γίναμε αχώριστοι.
Δεν έβλεπα την ώρα να φύγω από το σχολείο για να γυρίσω σπίτι και να σε πάρω στην αγκαλιά μου. Τα Χριστούγεννα σου φορούσα σκούφο Άη Βασίλη και οι γονείς μου γέλαγαν και σε έβγαζαν φωτογραφίες. Ακόμα κι όταν έγινα έφηβος σκεφτόμουν πρώτα να δω εσένα και μετά τις παρέες μου. Με την πάροδο του χρόνου έγινες ένας γάταρος οχτώ και κάτι κιλών. Η πλούσια γούνα σου γυάλιζε από υγεία. Στα 22 μου, μετακόμισα από το πατρικό μου και φυσικά σε πήρα μαζί μου. Είχαμε το δικό μας σπίτι πια.
Σε φώναζα με το όνομα σου και ερχόσουν τρέχοντας κοντά μου. Όταν έλειπα στην δουλειά κοιμόσουν και όταν γύριζα σπίτι ήσουν έτοιμος για παιχνίδια και χάδια. Ξέρω είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς αλλά μέχρι και τηλεόραση έβλεπες μαζί μου. Ήσουν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Με συντρόφευσες από τα 11 μου μέχρι τα 26 μου. Όταν ήσουν 15 ετών σε έχασα από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Έπαιρνες όλη την αγωγή που έπρεπε, σε πήγαινα κάθε τρίμηνο στον κτηνίατρο για εξετάσεις.
Όλα ήταν φυσιολογικά μέχρι που μια ημέρα υποτροπίασες ξαφνικά. Δεν έτρωγες τίποτα και ήσουν ληθαργικός. Η νοσηλεία σου κράτησε μια εβδομάδα. Ερχόμουν πρωί και απόγευμα για να σε δω και έμενα όσο κρατούσε το επισκεπτήριο. Και όπως τότε πριν 15 χρόνια είχες βάλει το κεφαλάκι σου στην παλάμη μου για χάδια έτσι και εκεί στο επισκεπτήριο έβαλες το κεφαλάκι σου στην παλάμη μου και άφησες την τελευταία σου πνοή. Έχουν περάσει χρόνια από τότε όμως δεν σε ξέχασα ποτέ και ακόμα θρηνώ για εσένα Τόμπι. Και δεν θα σταματήσω να θρηνώ και να πονάω μέχρι να πεθάνω. Όπου και να είσαι σ´αγαπώ.
Ο μπαμπάς σου

Name / Oνοματεπώνυμο: ΤΟΜΠΙ
Father's Name / Όνομα πατρός: ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Address / Διεύθυνση: ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Birth Place / Μέρος γέννησης: ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Birthday / Ημερομηνία γέννησης: 2000
Cause of Death / Αιτία θανάτου: ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ
Age / Ηλικία: 15
Death Place / Μέρος θανάτου: ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ
Death Date / Ημερομηνία θανάτου: 12/09/2015