Μαξ

Στον Μαξ μου.

Είχα πάει τριήμερο στο Πήλιο μαζί με την κοπέλα μου την Ειρήνη. Καθώς κάναμε περίπατο, σε βρήκαμε ανάμεσα σε κάτι θάμνους να ψάχνεις για φαγητό. Μόλις μας πήρες είδηση, ήρθες κοντά μας, μας μύρισες και μας έκανες χαρές. Η Ειρήνη ξετρελάθηκε μαζί σου και επέμενε να σε ταΐσουμε. Αφού σου φέραμε φαγητό από το διπλανό εστιατόριο, παίξαμε μαζί σου για αρκετή ώρα. Η Ειρήνη μετά άρχισε να μου λέει πως είσαι ένα μικρό κουτάβι, έρχεται χειμώνας, δεν θα τα καταφέρεις, κλπ. Ήθελε να σε πάρουμε μαζί μας πίσω στο σπίτι μας. Ομολογώ πως δεν τρελάθηκα με την ιδέα. Σκεφτόμουν πως θα σε μεταφέρουμε, αν θα προσαρμοστείς στο διαμέρισμα, κλπ. Μετά από ώρες και ώρες συζητήσεων καταλήξαμε να σε πάρουμε μαζί μας.

Η επιστροφή ήταν κωμικοτραγική. Μέσα σε ένα Smartεγώ, η Ειρήνη και εσύ στα πόδια της Ειρήνης να γαβγίζεις και να κουνιέσαι συνέχεια. Τελικά φτάσαμε στο σπίτι. Μόλις μπήκες στο διαμέρισμα κοίταζες το χώρο σαστισμένος. Ήσουν έξω από τα νερά σου αλλά δεν σου πήρε πολύ χρόνο για να εγκλιματιστείς.

Το πρώτο χρονικό διάστημα ήταν επεισοδιακό. Έπρεπε να σε μάθουμε να μην λερώνεις στο σπίτι και μέχρι να το μάθεις είχες λερώσει σαλόνι και κουζίνα. Προσαρμόσαμε το πρόγραμμά μας ώστε να σε βγάζουμε βόλτα πρωί – μεσημέρι – βράδυ. Αρχίσαμε να ψάχνουμε για ξενοδοχεία που δέχονται κατοικίδια γιατί πλέον ερχόσουν και εσύ στις εκδρομές μας! Ήσουν το παιδί μας κατά μία έννοια.

Έγινες ένας πολύ καλός φίλος με υπέροχο χαρακτήρα. Ήσουν ήρεμος, υπάκουος και φιλικός με όλα τα άλλα ζωάκια. Τρελαινόσουν να παίζεις με μικρά παιδιά και να τα βλέπεις να τρέχουν πέρα δώθε και να παίζετε κυνηγητό.

Ενώ δεν ήμουν εγώ αυτός που επέμενε να σε πάρουμε, καταλήξαμε να ταιριάξουμε καλύτερα οι δύο μας και να κάνουμε πολλή καλή παρέα. Κάθε μέρα σε συμπαθούσα και σε αγαπούσα πιο πολύ. Δενόμουν μαζί σου όλο και περισσότερο.

Μου λείπει η παρέα σου. Μου λείπει που δεν πηγαίνουμε πια μαζί για τρέξιμο το πρωί. Κάθε πρωί πηγαίναμε στο άλσος για τρέξιμο. Τρέχαμε, έριχνα τη μπάλα σου και εσύ έτρεχες σαν αστραπή και την άφηνες στο χέρι μου. Μου λείπουν ακόμα και οι φορές που έπρεπε να σε αφήσω πίσω στο σπίτι για να φύγω για τη δουλειά και εσύ ήσουν ανένδοτος. Πείσμωνες και ήθελες να καθίσουμε περισσότερο. Μία φορά, αναγκάστηκα να σε γυρίσω πίσω αγκαλιά! Το θυμάσαι? Περπατούσα 15 λεπτά με εσένα στην αγκαλιά μου να κλαψουρίζεις για να γυρίσεις στο άλσος και τους περαστικούς να μας κοιτούν περίεργα.

Είχες το ένστικτο και ήξερες πότε ήμουν αγχωμένος με τη δουλειά μου. Ενώ το έκρυβα καλά, εσύ το καταλάβαινες! Ερχόσουν κοντά μου στον καναπέ, μου έγλυφες το χέρι και ακουμπούσες στο πόδι μου. Αυτό ήταν αρκετό για να ξεχάσω τις σκοτούρες της δουλειάς και να απολαύσω την ηρεμία του σπιτιού.

Τώρα βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Μου λείπουν ακόμα και οι στιγμές που με δυσκόλευες. Θυμάμαι μία φορά σε είχα βάλει στη μπανιέρα να σε πλύνω και εσύ δεν καθόσουν ακίνητος και στην προσπάθειά μου να σε ακινητοποιήσω έπεσα και εγώ μέσα στη μπανιέρα και έγινα γεμάτος σαπουνάδες. Πόσο χαζός ήμουν τότε που είχα νευριάσει.

Δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου για ότι σου συνέβη. Ήμουν απρόσεχτος.

Σε μία πρωινή μας βόλτα ξέφυγες από την προσοχή μου. Μέσα σε λίγα λεπτά όλα άλλαξαν. Δεν είδα που πήγες. Σε φώναζα αλλά δεν απαντούσες. Σε έψαχνα με αγωνία. Σε βρήκα να μην μπορείς να σηκωθείς. Δεν ήξερα τι συνέβη. Φαινόσουν αδύναμος. Σε κουβάλησα στο σπίτι και κάλεσα τον κτηνίατρο που ευτυχώς έμενε στην ίδια πολυκατοικία. Τα είχα χάσει. Αυτή η εικόνα σου θα μου μείνει αξέχαστη. Εσύ σωριασμένος στο χαλί του σαλονιού και ο κτηνίατρος να παλεύει να σε σώσει. Είχες φάει φόλα. Ήταν ισχυρή και σου έκανε εσωτερική αιμορραγία μέσα σε λίγη ώρα. Ο γιατρός έκανε ότι μπορούσε αλλά δεν ήταν αρκετό για να διορθώσει το λάθος μου που σε άφησα από τα μάτια μου. Ξεψύχησες στα χέρια του γιατρού με το βλέμμα σου καρφωμένο σε μένα και εμένα να κάθομαι να σε κοιτώ παγωμένος σαν να μην το ζούσα όλο αυτό.

Σε απογοήτευσα. Το συγνώμη δεν είναι αρκετό. Είχες πολλά χρόνια να ζήσεις ακόμα. Είχες να δεις πολλά πράγματα ακόμα. Εγώ που σε έσωσα, εγώ σου στέρησα τη ζωή τελικά. Οι τύψεις δεν θα φύγουν ποτέ. Θα είναι μαζί μου να μου θυμίζουν το λάθος μου. Σε παρακαλώ συγχώρεσε με. Συγχώρεσε με.

Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε και τα πράγματά σου είναι ακόμα στη θέση τους. Το λουρί σου είναι κρεμασμένο στον καλόγερο δίπλα στην εξώπορτα. Σταμάτησα να πηγαίνω για τρέξιμο τα πρωινά. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο…

Με απέραντη αγάπη,

Κώστας.

Name / Oνοματεπώνυμο: Μαξ
Address / Διεύθυνση: Αθήνα
Birth Place / Μέρος γέννησης: Πήλιο
Birthday / Ημερομηνία γέννησης: 2009
Cause of Death / Αιτία θανάτου: Η κακία των ανθρώπων...
Age / Ηλικία: 4
Death Place / Μέρος θανάτου: Αθήνα
Death Date / Ημερομηνία θανάτου: 11-06-2013