Stranger

Στον μικρό μου άγγελο.

Ήρθες από το πουθενά μία καλοκαιρινή ημέρα του 2011. Ήσουν μία σταλιά γατούλης, κοινωνικός, ήρεμος και χαρωπός. Σε ονομάσαμε Stranger γιατί δεν γνωρίζαμε από που κρατούσε η σκούφια σου. Ήσουν σκελετωμένος και τόσο αδύναμος που με τα βίας περπατούσες. Καθόσουν στα πόδια μου και γουργούριζες ασταμάτητα!

Σε πήγαμε στον κτηνίατρο, σου φτιάξαμε το βιβλιάριο υγείας σου, σου αγοράσαμε τροφή για μικρά γατάκια, παιχνίδια και ένα απαλό και ζεστό μαξιλάρι για γάτες. Κάθισες ήσυχος να σε εξετάσει ο κτηνίατρος χωρίς να τρομάξεις ή να επιτεθείς. Τον κοίταζες με τα αθώα σου ματάκια και καταλάβαινες ότι ήθελε το καλό σου.

Τις πρώτες μέρες έτρωγες συνέχεια. Μέσα σε 10 ημέρες είχες μεγαλώσει και είχες παχύνει αρκετά. Μας είχες συνηθίσει πλήρως και είχες μάθει τα ωράριά μας. Είχες βρει και την δική σου θέση στο σαλόνι και επίσημα πια η κουνιστή καρέκλα σου ανήκε.

Stranger, με έκανες να αλλάξω γνώμη για τις γάτες. Πίστευα ότι ήταν πολύ ανεξάρτητες και αυτόνομες για να έχουν τόσο στενή και φιλική σχέση με τους ανθρώπους. Μου έδειξες ότι συναγωνίζονται ισάξια τους σκύλους, ακόμα και τους ανθρώπους.

Έγινες ο καλύτερός μου φίλος. Έβαλα το μαξιλαράκι σου δίπλα στο κρεββάτι μου και περνούσαμε πολλές ώρες μαζί. Πολλές νύχτες του χειμώνα χωνόσουν κάτω από τα σκεπάσματά μου και φαινόταν μόνο η μυτούλα σου και τα μουστάκια του. Τα πρωινά ξυπνούσαμε μαζί, καθόμουν στον καναπέ και έτρωγα πρωινό και χουζούρευες ακόμα και με έπιανες με τα μπροστινά σου πόδια για να σε χαϊδέψω. Η κατάληξη ήταν πάντα η ίδια, να σε χαϊδεύω, να σου δίνω μπουκίτσες από το πρωινό μου και να έρχεσαι μέχρι την εξώπορτα να με δεις να φεύγω. Όταν επέστρεφα στο σπίτι, συνήθως σε έβρισκα να παίζεις με τα παιχνίδια σου και να τρέχεις από δωμάτιο σε δωμάτιο. Στο τέλος της ημέρας σε κρατούσα στην αγκαλιά μου και πολλές φορές κοιμόμασταν έτσι. Όταν έλειπα από το σπίτι για μέρες και επέστρεφα, έκανες σαν τρελός από τη χαρά σου! Ερχόσουν πάνω μου, με μύριζες και νιαούριζες χαρωπά. Όταν έκανα δουλειές στο σπίτι ερχόσουν συνέχεια δίπλα μου. Σου άρεσε να βλέπεις την σφουγγαρίστρα και δεν την έχανες από τα μάτια σου και την έπιανες με τα πατουσάκια σου. Τα πρωινά της Κυριακής τα απολαμβάναμε περισσότερο γιατί σου αφιέρωνα πολύ χρόνο, παίζαμε στην αυλή, σε έπαιρνα μαζί μου σε φιλικά σπίτια που πήγαινα για επίσκεψη και έπαιζες και με άλλα γατάκια. Από όλα τα μέλη της οικογενείας, με εμένα δέθηκες περισσότερο και χαιρόμουν πολύ για αυτό.

Όλα όμως άλλαξαν ξαφνικά. Μία μέρα σε είδαμε να είναι κουλουριασμένος στην αυλή. Δεν φαινόσουν καλά και περπατούσες με δυσκολία. Σε πήγαμε αμέσως στον κτηνίατρο. Είχες χτυπήσει στην κοιλίτσα σου και είχε δημιουργηθεί αιμάτωμα. Σου δώσαμε φαρμακευτική αγωγή για μία εβδομάδα για να διαλυθεί το αιμάτωμα. Μετά την αγωγή το αιμάτωμα ήταν ακόμα εκεί! Υπέφερες και υποφέραμε και εμείς. Πάντα κάποιος καθόταν μαζί σου μέρα νύχτα μήπως συμβεί τίποτα. Μετά και από δεύτερη αγωγή, το αιμάτωμα δεν έλεγε να υποχωρήσει. Το σημείο που βρισκόταν ήταν δύσκολο και δεν γινόταν να χειρουργηθεί. Δεν μπορούσαν να πουν με ακρίβεια τι ακριβώς ζημιά είχε δημιουργηθεί, μόνο ότι έφτασες στο τέλος. Όταν το άκουσα αυτό, μούδιασα ολόκληρη. Σε κοίταξα και κατάλαβα ότι δεν θα σε έβλεπα για πολύ καιρό ακόμη. Δεν το χωρούσε το μυαλό μου πως από τη μία στιγμή στην άλλη και από ένα μόνο αιμάτωμα θα έχανα τον καλύτερό μου φίλο!

Οι τελευταίες δύο εβδομάδες ήταν από τις χειρότερες μέρες της ζωής μου και της δικής σου φυσικά… Περπατούσες σαν να ήσουν υπερήλικας, το γουργούρισμά σου ήταν αδύναμο ίσα που ακουγόταν και μέρα με την μέρα εξασθενούσες. Ένα απόγευμα καθόσουν μαζί μας στο σαλόνι και διακριτικά έφυγες και πήγες να ξαπλώσεις στο μαξιλαράκι σου. Σε ακολούθησα. Μόλις ξάπλωσες, έκλεισες τα μάτια σου. Πήγα κοντά σου να σε χαϊδέψω και κατάλαβα πως είχες φύγει! Έτσι απλά έφυγες! Με άφησες! Σε έχασα!

Υπάρχουν στιγμές που τα βάζω με τον εαυτό μου. Έπρεπε να σε έχω κλεισμένο στο σπίτι? Μήπως έφταιγα εγώ που σε άφηνα να βγαίνεις και στην αυλή? Δεν ξέρω. Ίσως. Το αποτέλεσμα είναι ένα όμως. Δεν είσαι κοντά μου τώρα. Stranger μου, συγχώρεσέ με αν έφταιγα εγώ…

Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι εκεί που είσαι τώρα δεν πονάς και είσαι ευτυχισμένος. Ξέρω ότι θα σε ξαναδώ κάποια στιγμή και δεν θα χωριστούμε ποτέ ξανά!

Σε αγαπάω πολύ πολύ πολύ!!!

Name / Oνοματεπώνυμο: Stranger
Address / Διεύθυνση: Κέρκυρα, Ελλάδα
Birth Place / Μέρος γέννησης: Κέρκυρα, Ελλάδα
Birthday / Ημερομηνία γέννησης: 25-07-2011
Age / Ηλικία: 8 μηνών
Death Place / Μέρος θανάτου: Κέρκυρα, Ελλάδα
Death Date / Ημερομηνία θανάτου: 01-03-2012