Στην Καλύτερη Γιαγιά του Κόσμου.
Ήσουν, είσαι και θα είσαι ζωντανή γιατί μόνο το σώμα σου έφυγε. Το πνεύμα σου παραμένει εδώ. Δεν πέθανες. Είσαι εδώ. Το καταλαβαίνω γιατί σε νιώθω δίπλα μου, να με παρακολουθείς στην καθημερινότητα μου, να ταράζεσαι με τα προβλήματα μου και να χαίρεσαι με την ευτυχία μου, όπως και τότε που σε είχα κοντά μου.
Εσύ μου έδωσες τα πάντα. Με έμαθες τι σημαίνει ανθρωπιά, ανιδιοτελής αγάπη, να δίνω και όχι να παίρνω, να έχω έλεος και όχι να κατακρίνω. Μου στάθηκες στις πιο δύσκολες στιγμές μου. Δεν μου έδωσες, αλλά μου μετέδωσες δύναμη. Με μετουσίωσες απο ένα αδύναμο παιδάκι σε μία δυνατή γυναίκα, γεμάτη αυτοπεποίθηση που μπορεί να κάνει και να πετύχει τα πάντα. Εξαφάνισες κάθε είδους φόβο από μέσα μου. Διεύρυνες τους ορίζοντες μου και άνοιξες το μυαλό μου. Εάν δεν είχα εσένα στην ζωή μου, θα ήμουν ένα τίποτα.
Γιαγιά μου, προσπάθησα να σε σώσω με νύχια και με δόντια. Πάλεψα σαν το λυσσασμένο σκυλί και παραλίγο να τα καταφέρουμε.
Κράταγα το χέρι σου στο νοσοκομείο και τα τελευταία σου λόγια ήταν: «Φοβάμαι» και σου είπα «Μην φοβάσαι. Εγώ είμαι εδώ!»
Και το εννοώ γιαγιά! Είμαι ακόμα εδώ και δεν το βάζω κάτω!
Δεν λέω αντίο γιατί ξέρω πως δεν είναι εδώ το αντίο!
Με κάποιο τρόπο θα είμαστε και πάλι μαζί.
Μέχρι τότε αφιερώνω αυτήν την ιστοσελίδα σε σένα. Θέλω να σε δει ο κόσμος και να μάθει πόσο Καλός και Σωστός Άνθρωπος είσαι.
Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για σένα.
Σ’αγαπάω Γιαγιά σε λατρεύω…
Άρια
Name / Oνοματεπώνυμο: Άννα Γιακούπη ΚοντέλληFather's Name / Όνομα πατρός: ΑλέξιοςMother's Name / Όνομα μητρός: ΤασσίαAddress / Διεύθυνση: Αθήνα, ΕλλάδαBirth Place / Μέρος γέννησης: Αίγιο, Αχαΐα, ΕλλάδαBirthday / Ημερομηνία γέννησης: 05-03-1933Occupation / Επάγγελμα: ΟικιακάCause of Death / Αιτία θανάτου: Σηψαιμία / Καρκίνος του δέρματοςAge / Ηλικία: 80 ετώνDeath Place / Μέρος θανάτου: Αθήνα, ΕλλάδαDeath Date / Ημερομηνία θανάτου: 19-11-2013
5 Comments
Σήμερα κλείνει ένας χρόνος από τότε που έφυγες απο κοντά μου, αλλά νιώθω σαν να έχει περάσει μόλις μία ημέρα. Λένε πως ο χρόνος είναι γιατρός. Για μένα όμως όχι! Ο πόνος παραμένει ο ίδιος, το πένθος παραμένει το ίδιο, τα δάκρυα παραμένουν τα ίδια. Μόνο η αίσθηση της απώλειας σου δεν παρέμεινε ίδια. Τώρα έγινε μεγαλύτερη γιατί καθώς ο χρόνος περνάει, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο την έλλειψη. Την έλλειψη της φωνής σου, του είναι σου. ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΟΥ. Μου λείπεις τόσο πολύ, που είναι σχεδόν αβάσταχτο.
Σήμερα 9 Δεκεμβρίου είναι η γιορτή σου.
Εύχομαι να ήσουν εδώ.
Εύχομαι να είχα την ευκαιρία να μάζευα συγγενείς στο σπίτι και να γιόρταζαμε όλοι μαζί, να σου έδινα ένα δώρο, ένα φιλί και μια πολύ σφιχτή αγκαλιά μέχρι που να διαμαρτυρηθείς ότι σε σκάω.
Μα τώρα η μόνη αληθινή ευχή που μπορώ να κάνω είναι να υπάρχεις κάπου και να μπορείς να με βλέπεις και να με ακούς. Χρόνια Πολλά Γιαγιά μου.
Η γιαγιά σου ήταν, είναι και θα είναι η καλύτερη γιαγιά του κόσμου. Υπάρχει ένας ισχυρός και μοναδικός δεσμός ανάμεσα στη γιαγιά σου και σε σένα που κανένας δεν έχει βιώσει κάτι ανάλογο!
Ξέρω ότι είναι σκληρό να μην μπορείς να τη δεις, να την αγκαλιάσεις, να την φιλήσες και να ζητήσεις την συμβουλή της. Να θυμάσαι ότι σε βοήθησε να γίνεις μία καταπληκτική γυναίκα και είναι περίφανη για σένα! Ένα μέρος της ζει μέσα σου. Είμαι σίγουρη ότι σε παρακολουθεί όπου και αν είναι.
Προέρχεσαι από μία αγαπημένη οικογένεια. Πραγματικά αγαπάτε ο ένας τον άλλον και κάνετε τα πάντα για να βοηθήσετε τα μέλη της οικογένειάς σας ώστε να είναι ευτυχισμένα, να τα προστατεύετε και να βγάζουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Ένα πράγμα είναι σίγουρο, η γιαγιά σου είναι παράδειγμα προς μίμηση!!!
Συγκινήθηκα πάρα πολύ με την αφιέρωσή σου. Μακάρι να ζούσε και να είσασταν ευτυχισμένες. Είναι πολύ άσχημο να χάνεις κάποιον που αγαπάς… Γιατί να γίνεται αυτό?… Όπου και αν είναι τώρα, σε βλέπει και σε λατρεύει και εκείνη. Δεν αρκεί αυτό βέβαια. Εγώ όμως αυτό σκέφτομαι και ξέρω πως σίγουρα θα ξαναδούμε όλοι μας όσους μας άφησαν και δεν θα τους ξαναχάσουμε ποτέ και θα είμαστε ευτυχισμένοι! Σκέφτομαι επίσης αυτό που γράφει η ιστοσελίδα: “Οι αγαπημένοι μας πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε”. Πολύ σωστό!
Συλλυπητήρια για τον άδικο χαμό της γιαγιάς σου. Όταν αγαπάς κάποιον τόσο πολύ, ο πόνος του αποχωρισμού είναι αβάσταχτος και ατελείωτος. Κάνε κουράγιο όμως και ελπίζω ο χρόνος να απαλύνει τον πόνο σου μέχρι να βρεθείτε ξανά και να μπορέσεις να την αγκαλιάσεις και πάλι.